Ο Σεβασμός Ξεκινάει από το Γήπεδο

Έχουμε γράψει εδώ στο «ΦΟΥΛ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ» την άποψη μας για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και ότι  είναι ένας χώρος ξεχωριστός, ιδιαίτερος και ιδιόμορφος.

 Είναι το μεράκι, το πάθος, η ανιδιοτελής αγάπη και ο ρομαντισμός για το παιχνίδι.Μπορεί κάποιες φορές κάποια από τα παραπάνω να ανατρέπονται όμως ο γενικός κανόνας είναι όλα τα παραπάνω Είναι το σημείο όπου οι Κυριακές αποκτούν νόημα και οι στιγμές χτίζουν φιλίες, αναμνήσεις,παρέες. Όμως για να μπορεί να λειτουργεί αυτό το σύστημα, για να παραμένει υγιές και ανθρώπινο, υπάρχει μία αξία που πρέπει να στέκεται πάνω απ’ όλες: ο σεβασμός.

Έχουμε ξανά αναφερθεί στην έννοια αυτή γιατί πιστεύουμε ότι από εκεί ξεκινούν πολλά πράγματα που συνθέτουν όλο αυτό το <<οικοδόμημα>> που αγαπιέται με πάθος στα πέρατα της γης.Είναι ο χώρος που η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών θα κάνουν το πέρασμα τους και θα <<ρουφήξουν>> έννοιες που θα τους βοηθήσουν στην υπόλοιπη ζωή τους.

 

Ό σεβασμός στον αντίπαλο είναι ένα πρώτο δυνατό ξεκίνημα γιατί πράγματι από εκεί ξεκινούν όλα. Θα πρέπει λοιπόν οι ποδοσφαιριστές κυρίως να καταλάβουν ότι ο αντίπαλος δεν είναι εχθρός. Είναι συμπρωταγωνιστής. Χωρίς αντίπαλο, δεν υπάρχει ματς, δεν υπάρχει παιχνίδι, δεν υπάρχει νόημα. Δεν χρειάζεται να τον αγαπάς αρκεί να τον σέβεσαι. Να τον κοιτάς στα μάτια, να του δίνεις το χέρι πριν και μετά τον αγώνα, να παίζεις δυνατά αλλά τίμια. Ο σεβασμός προς τον αντίπαλο είναι το πρώτο βήμα για να τιμήσεις το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Στο ποδόσφαιρο επίσης ξέρουμε ότι δεν μπορεί να διεξαχθεί αγώνας χωρίς διαιτητές!!!Μπορεί να μην είναι τέλειοι γιατί η αλήθεια στα σφυρίγματα δεν υπάρχει ζύγι ούτε μέτρο. Ο διαιτητής είναι ο ρυθμιστής του παιχνιδιού, αυτός που προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες σε ένα περιβάλλον γεμάτο ένταση. Τα βρισίδια, η ειρωνεία, οι απειλές δεν έχουν θέση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο  και ούτε ποτέ έλυσαν κάτι.

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και κανένας δεν παίζει μόνος του και κανένας δεν είναι τέλειος. Ο καλός συμπαίκτης είναι αυτός που ενθαρρύνει, που σηκώνει τον άλλον όταν πέφτει, που βάζει την ομάδα πάνω από τον εαυτό του. Ο εγωισμός χαλάει τα αποδυτήρια. Ο σεβασμός τα ενώνει.

 

 

Το γήπεδο φίλοι μου αγαπημένοι δεν είναι μόνο οι γραμμές και οι εστίες! Είναι ένας χώρος που πρέπει να τον σεβόμαστε σαν το σπίτι μας!Αν είναι δυνατόν με πράξεις, παραλείψεις και συμπεριφορές να το <<καταστρέφουμε>>

Δεν πετάμε σκουπίδια, δεν βανδαλίζουμε, δεν φωνάζουμε χωρίς λόγο. Φροντίζουμε το γήπεδο όπως φροντίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό μας.

Το ευ αγωνίζεσθαι δεν είναι απλώς μια ωραία λέξη. Είναι στάση ζωής. Είναι η δύναμη να αγωνίζεσαι με πάθος, αλλά και με σεβασμό. Να κερδίζεις με αξιοπρέπεια και να χάνεις με περηφάνια. Να θυμάσαι ότι πίσω από κάθε φανέλα υπάρχει ένας άνθρωπος και πίσω από κάθε παιχνίδι, άνθρωποι που σε κοιτάζουν.

 

Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μπορεί να μην είναι Champions League,είναι όμως η ψυχή του αθλητισμού. Και αν δεν βάλουμε τον σεβασμό στην κορυφή, τότε θα έχουμε χάσει κάτι πολύ πιο σημαντικό από έναν αγώνα: τον λόγο που ξεκινήσαμε να παίζουμε ποδόσφαιρο