Το διαδίκτυο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών και των εφήβων που ψυχαγωγούνται και ενημερώνονται απο αυτό.Όσο περνάει ο χρόνος καταλαβαίνουμε όλοι μας τις αλλαγές που έχει επιφέρει η τεχνολογία. Πλέον αντιλαμβανόμαστε οτι όλη αυτή η κατάσταση έχει επιπτώσεις και στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο,που θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους.
Από μια ηλικία και μετά, βλέπουμε όλο και περισσότερα παιδιά να αδιαφορούν για τον αθλητισμό και να προτιμούν την οθόνη του κινητού από το γήπεδο. Αν πάει κανείς σε καμιά πλατεία θα δει πιτσιρικάδες με φανέλες ομάδων να είναι σκυμμένοι επι ώρες στο κινητό και να χαζεύουν το TikTok και το facebook.
Αν λοιπόν οι <<κανακάρηδες>> δεν νιώσουν σημαντικοί και βασικοί στην ομάδα τότε πολύ εύκολα θα τους δούμε και αυτούς στην πλατεία.Μια παρατήρηση από τον προπονητή είναι αρκετή για να αποχωρήσουν από την ομάδα αντι να σκεφτούν να βελτιωθούν!
Η νέα γενιά δυσκολεύεται να δεχτεί την έννοια της υπομονής, της προόδου, της προσπάθειας , της ομαδικότητας. Όλα γίνονται γρήγορα στο διαδίκτυο κι αυτό περνάει, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, και στο ποδόσφαιρο. Οι προπονήσεις απαιτούν πειθαρχία και συνέπεια δύο λέξεις που δύσκολα συμβαδίζουν με την ασταμάτητη εναλλαγή εικόνων και πληροφοριών στο Internet.
Το διαδίκτυο δεν θα πρέπει να το βλέπουμε σαν εχθρό. Το πρόβλημα είναι το πως το χρησιμοποιούμε και το διαχειριζόμαστε!
Χρειάζεται μια κοινή προσπάθεια από γονείς, προπονητές και συλλόγους, ώστε τα παιδιά να αγαπήσουν ξανά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Όχι γιατί θα γίνουν όλοι επαγγελματίες, αλλά γιατί μέσα από τον αθλητισμό θα μάθουν αξίες που δεν προσφέρει καμία οθόνη: πειθαρχία, συνεργασία, επιμονή και σεβασμό.
Το γήπεδο είναι και πρέπει να παραμείνει ένα είδους σχολείου ζωής. Αρκεί να το δείξουμε στα παιδιά, όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις.