Κάποτε, όταν λέγαμε «καύσωνας», εννοούσαμε ότι απλώς δεν μπορούσαμε να κάτσουμε στο κάθισμα του αυτοκινήτου και να πιάσουμε το τιμόνι!
Σήμερα όμως, κάθε φορά που το θερμόμετρο πάει να ανέβει στους 37 βαθμούς, τα δελτία ειδήσεων μετατρέπονται σε θρίλερ και εμείς όλοι νιώθουμε σαν να μετράμε ώρες!!!
Σε πλατείες, καφετέριες, πιτσαρίες, ακόμα και στα «μπουγατσατζίδικα» γίνεται της θερμοκρασίας το κάγκελο. Ουφ ο ένας ουφ ο άλλος, το θέμα είναι πρώτο στις συζητήσεις στα παγκάκια των πλατειών,στα καφέ,στα καφενεία και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους
«Πού πάει αυτή η κατάσταση;», ρωτάει ο ένας, ενώ ο άλλος προσπαθεί να φάει τη σπανακόπιτα χωρίς να λιώσει πάνω στο τραπέζι.
Τραγικό!!!Παλιά λέγαμε: «Αύριο 38 βαθμοί, θα πάμε για μπάνιο». Τώρα λέμε: «Αύριο 38 βαθμοί, θα μπούμε στο ψυγείο!!!
Και φυσικά, το μεγάλο θύμα είναι ο κλιματισμός. Το air condition δεν σταματά ποτέ. Από τα γραφεία μέχρι τα σπίτια, ακόμα και στις τουαλέτες (ναι, και εκεί), η ψύξη γίνεται σχεδόν θρησκευτική τελετουργία. Και μετά απορούμε γιατί το ρεύμα μάς έρχεται σαν δεύτερο ενοίκιο.
Όλοι έχουν έναν θερμόμετρο στο χέρι και μια τρομολαγνεία στην ψυχή.
Μήπως ρε παιδιά να ηρεμήσουμε λίγο; Είναι καλοκαίρι. Ναι, κάνει ζέστη. Ναι, ιδρώνουμε σαν χταπόδια στη σχάρα. Αλλά είναι Ιούλιος και στην Ελλάδα πάντα αυτές ήταν οι θερμοκρασίες απλά δεν δίναμε τόση σημασία και δεν το θεωρούσαμε σαν έκτακτο γεγονός.
Οπότε ναι, να προσέχουμε. Να πίνουμε νεράκια, να φοράμε καπέλα, να μην ψήνουμε σουβλάκια μεσημέρι στο μπαλκόνι. Αλλά και λίγη ψυχραιμία, ρε παιδιά. Μην καούμε από την υπερβολή πριν καν μας κάψει ο ήλιος.