Μια φορά κι έναν καιρό που λέτε στην Θεσσαλονίκη υπήρχε υπήρχε ένας γυμναστής με καρδιά πιο μεγάλη και απο ένα γήπεδο!Τον έλεγαν Χνικο και κάθε πρωι ξυπνούσε και ετοίμαζε το ημερήσιο πρόγραμμα προετοιμασίας για να σπρώξει τους παίκτες στα όρια του με χαμόγελο,κατανόηση και πίστη.Απο όπου και αν πέρασε τον αγαπούσαν όλοι όχι μόνο για το συγκροτημένο έργο του αλλά για το ήθος και την επιμέλεια του για να πάει η ομάδα μπροστά! Όλοι τον ήξεραν σαν τον άνθρωπο της <<φυσικής κατάστασης>>
Κάποια στιγμή όμως στην ομάδα χρειάστηκε να αποχωρήσει ο τρανός προπονητής δηλώνοντας την ευαρέσκεια του για την συνεργασία με όλον τον <<όμιλο>> και για τα αποτελέσματα που είχαν όλο αυτό το διάστημα.
Άρχισαν οι συσκέψεις και οι συζητήσεις για να βρεθεί η καλύτερη λύση και να προχωρήσει η ομάδα στην επόμενη μέρα!!!Κάποιος έριξε την ιδέα <<μήπως να δίναμε την ευκαιρία στον Χνικο!!!>>
Στην αρχή όλοι γέλασαν!!!<<Μα πως είναι δυνατόν ένας γυμναστής να γίνει πρώτος προπονητής!!!Παραμύθια της Χαλιμάς>>Όμως ο πρόεδρος που είχε δεί όλο αυτό το διάστημα την αφοσίωση του όλα αυτά τα χρόνια, αποφάσισε να του εμπιστευτεί την τύχη της ομάδας! Μα ο Χνικος είχε μέσα του κάτι που δεν φαινόταν στους διαδρόμους των αποδυτηρίων.Είχε πίστη,αγάπη,για κάθε παίκτη απο τον αρχηγό μέχρι τον τελευταίο αναπληρωματικό.
Φαίνεται ότι απο σήμερα ο Χνικος κάνει πέρα τον γυμναστή και γίνεται ο προπονητής της καρδιάς στον όμιλο!!!
Απο σήμερα η δύναμη,η τόλμη και η πίστη θωρακίζουν τον γνωστό γυμναστή για το επόμενο βήμα!!!Το είχε κάνει με επιτυχία και παλαιότερα και γιατί να μην το κάνει και τώρα.
Και ζούνε αυτοί καλά και θα ζήσει ακόμη καλύτερα ο Χνικος με όνειρα,ιδρώτα και πολύ δουλειά!!!Αν σας έχω μπερδέψει σας ζητώ συγνώμη αλλά όσοι είναι πιστοί αναγνώστες του "ΦΟΥΛ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ" ξέρουν πολύ καλά ότι πολλές φορές μεταφέρω με ένα ειδικό τρόπο για εξελιγμένους αναγνώστες,κάποια είδηση!!!