Ο Ιάκωβος Φλωρίδης είναι από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες στον χώρο της προπονητικής τερματοφυλάκων της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία 15 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με την εκπαίδευση νέων “γκολκήπερ” σε πολλές ομάδες και ακαδημίες του νομού και συνεχίζει καθημερινά να το κάνει με την ίδια αγάπη για το αντικείμενο όπως όταν πρωτοξεκίνησε.Από τα χέρια του έχουν περάσει μέχρι σήμερα πάρα πολλοί νέοι αθλητές που έμαθαν τα μυστικά της θέσης «Νο 1» στο ποδόσφαιρο, μια θέση που ο κ. Φλωρίδης θεωρεί το άλφα και το ωμέγα για την επιτυχία μιας ομάδας. Το κυριότερο όμως είναι ότι όλα αυτά τα παιδιά που είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του, αλλά και όσα σήμερα εκπαιδεύονται υπό τις οδηγίες του εισέπραξαν και εισπράττουν την στοργή που δείχνει ένας πατέρας στο γιο του. Στην κουβέντα που είχαμε τη χαρά να κάνουμε μαζί του ο κ. Φλωρίδης δεν «κατέβασε τα ρολά» όπως έκανε όταν έπαιζε τερματοφύλακας από τα τέλη της δεκαετίας του 70. Αντιθέτως μας άνοιξε την ψυχή του και μας μίλησε για τις στιγμές που σημάδεψαν την διαδρομή του μέχρι σήμερα, για την πιο αγαπημένη του “ομάδα” που είναι η οικογένειά του αλλά και για το παρόν και το μέλλον του στον χώρο. Ο Ιάκωβος Φλωρίδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1959. Η πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο χρονολογείται το 1967 στις χωμάτινες κερκίδες της Τούμπας όπου τον πήγε για πρώτη φορά ο πατέρας του , ο οποίος όπως μας είπε, είχε τη δυνατότητα του αγοράσει τότε και μια στολή του ΠΑΟΚ. Ως έφηβος εκείνες τις εποχές πρωτοκλώτσησε την μπάλα στις γνωστές αλάνες. Μεγάλωσε στην περιοχή Στρεμπενιώτη, όπου θυμάται ότι με την παρέα του πηδούσαν τα κάγκελα του στρατοπέδου για να παίξουν σε γήπεδο με χόρτο. Το αποτέλεσμα ήταν να τους μαζεύουν κάθε φορά οι πατεράδες τους από το διοικητήριο του στρατοπέδου όπου κατέληγαν “κρατούμενοι”. Tο 1978 εντάσσεται στον Ερμή Νεάπολης και την επόμενη χρονιά «μετακομίζει» στον Σπάρτακο, ομάδα η οποία τον σημάδεψε και συγκινείται κάθε φορά που αναφέρεται σε αυτήν, όχι μόνο για τις αγωνιστικές της επιτυχίες (είχε κερδίσει ακόμα το κύπελλο ερασιτεχνών Ελλάδας) αλλά για την αγάπη με την οποία αγκάλιαζαν τον σύλλογο οι τότε διοικούντες του. Ο 55χρονος προπονητής θυμάται χαρακτηριστικά : «…στον Σπάρτακο ήταν τότε άνθρωποι του μεροκάματου με μεγάλη αγάπη για τον σύλλογο και το ποδόσφαιρο και κατάφεραν να έχουν ένα πολύ νοικοκυρεμένο σωματείο το οποίο είχε και πολλές αγωνιστικές επιτυχίες. Θυμάμαι ότι πέραν τον συνεχών κατακτήσεων των πρωταθλημάτων, είχαμε κερδίσει και το κύπελλο ερασιτεχνών Ελλάδας. Αυτό που κέρδισα προσωπικά από τον Σπάρτακο ήταν η συνεχής προσπάθεια για βελτίωση, διότι είχα να ανταγωνιστώ εξαιρετικούς τερματοφύλακες τους οποίους ήθελα να φτάσω για να μπορώ να αγωνιστώ και εγώ…». Ο Ιάκωβος Φλωρίδης επειδή ήταν πολύ γρήγορος και είχε μάλιστα έφεση στο σκοράρισμα, έπαιξε και ως αριστερό εξτρέμ στον Σπάρτακο όταν οι προπονητές το έκριναν αναγκαίο. Μετά την συγχώνευση του Σπάρτακου με άλλους συλλόγους, ο κ. Φλωρίδης αποφασίζει να φύγει από την ομάδα, το 1986 και συνέχισε ως προπονητής και παίκτης στον Πήγασο Παναγιάς Φανερωμένης όπου η προπόνηση γινόταν σε ένα …μισό γήπεδο πίσω από τις γνωστές 12οροφες πολυκατοικίες της περιοχής, όπου μάλιστα χρησιμοποιούσαν ως έδρα άλλες δύο ομάδες.
thes-academy.gr