Οι άνθρωποι της μέσης και της τρίτης ηλικίας που υποκειμενικά νιώθουν φτωχοί (άσχετα με το πόσο είναι πραγματικά φτωχοί), αρρωσταίνουν πολύ πιο εύκολα και γενικά έχουν χειρότερη υγεία, καθώς και μικρότερο προσδόκιμο ζωής, σύμφωνα με μια νέα γερμανική έρευνα.
Ήταν ήδη γνωστό ότι η αντικειμενική φτώχεια σχετίζεται με χειρότερη υγεία και με πιο σύντομη ζωή, όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι ακόμα και η υποκειμενική φτώχεια (δηλαδή πώς αξιολογεί κανείς την προσωπική κοινωνικο-οικονομική κατάστασή του) έχει ανάλογες επιπτώσεις.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, οι ερευνητές του Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών του Βερολίνου, με επικεφαλής την Μάγια Αντένα και τον Μιχάλ Μικ, μελέτησαν στοιχεία από 12 ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων δεν ήταν η Ελλάδα), τα οποία αφορούσαν την περίοδο 2006 - 2012.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι άνω των 50 ετών που θεωρούν τους εαυτούς τους φτωχούς, αρρωσταίνουν κατά μέσο όρο 38% πιο συχνά και εμφανίζουν υποτροπές σε θέματα υγείας 48% πιο συχνά, σε σχέση με όσους δεν νιώθουν φτωχοί. Η πιθανότητα θανάτου για κάποιον που αισθάνεται φτωχός, είναι επίσης πολύ μεγαλύτερη, περίπου 40% κατά μέσο όρο για τους άνδρες και 58% για τα άτομα 50 - 64 ετών.
Οι γερμανοί ερευνητές διακρίνουν ανάμεσα σε τρία είδη φτώχειας: την εισοδηματική, του πλούτου (περιλαμβάνει ακίνητα κ.α.) και την υποκειμενική. Εκτός από την υποκειμενική φτώχεια, και η φτώχεια του πλούτου επίσης επιδεινώνει την υγεία. Κάποιος άνω των 50 ετών που διαθέτει ελάχιστο πλούτο (ακίνητα κ.α.), αρρωσταίνει πολύ πιο συχνά και η υγεία του επανέρχεται με πολύ πιο αργό ρυθμό μετά από μια ασθένεια, σε σχέση με όσους διαθέτουν πλούτο. Από την άλλη, η εισοδηματική φτώχεια είναι αυτή που έχει την μικρότερη επίπτωση στην υγεία των ατόμων άνω των 50 ετών.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ερευνητές δεν βρήκαν να υπάρχει μεγάλη επικάλυψη ανάμεσα στα διαφορετικά είδη της φτώχειας. Έτσι, μόνο το 8% όσων ανθρώπων αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας, ήσαν φτωχοί και με τα τρία κριτήρια (εισοδήματος, πλούτου, υποκειμενικό αίσθημα). Γι’ αυτό, οι ερευνητές προτείνουν να υπάρξουν ευρύτεροι ορισμοί της φτώχειας, που να συνδυάζουν τόσο αντικειμενικά, όσο και υποκειμενικά χαρακτηριστικά.