Η απόσταση που χωρίζει τον αθλητισμό από τον πρωταθλητισμό ιδιαίτερα για παιδιά μικρών ηλικιών είναι μάλλον ένας μυστήριος δρόμος τον οποίο καλούνται πρώτα να εξερευνήσουν με μεγάλη προσοχή όσοι δραστηριοποιούνται στις ακαδημίες ανεξαρτήτως αθλήματος.
Διότι, απλούστατα όλες οι έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με την πίεση που μπορεί να δεχτούν οι μικροί αθλητές στο θέμα της πρωτιάς και της νίκης (ως αυτοσκοπό) απέδειξαν πως τα αποτελέσματα είναι αντιστρόφως ανάλογα αφού μπορεί ακόμη και να τους απομακρύνουν μια και καλή από τα γήπεδα. Η συναισθηματική φόρτιση που ασκείται σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κάτι που δεν αντέχεται από τον οργανισμό των παιδιών αφού αδυνατούν να κατανοήσουν τις νέες συνθήκες και αυτό είναι κάτι που τους δημιουργεί μεγάλο άγχος και αποστροφή για το παιχνίδι. Ότι χειρότερο δηλαδή, δεδομένου πως επέλεξαν τα ίδια ή οι γονείς τους ένα σπορ προκειμένου απλά να γυμνάζονται και βεβαίως να μάθουν πως να λειτουργούν σε ένα σύνολο εάν πρόκειται για ομαδικό σπορ. Στις μελέτες που έγιναν αναφέρονται περιστατικά όπου νεαροί αθλητές ανησύχησαν ακόμα και για την σχέση τους με τους ίδιους τους τούς γονείς, αφού θεωρούσαν πως αυτοί ήταν στεναχωρημένοι όταν η ομάδα είχε αποτυχία και πίστευαν πως έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για αυτό. Στις ίδιες έρευνες γράφτηκε πως τα παιδιά πολύ μικρών ηλικιών που πιέστηκαν για τον πρωταθλητισμό, ότι έκαναν το έκαναν για να μην δυσαρεστήσουν τον προπονητή τους ή τους γονείς τους και σε καμιά περίπτωση γιατί επιθυμούσαν τα ίδια τη νίκη αυτή καθ’αυτή. Η μετάβαση λοιπόν από τον αθλητισμό στον πρωταθλητισμό είναι μια διαδικασία που απαιτεί μεγάλη προσοχή και κυρίως την στιγμή που οι αθλητές πια είναι έτοιμοι συναισθηματικά να δεχτούν τις όποιες αλλαγές συνεπάγεται. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι για να ανέβει κάποιος τα σκαλοπάτια της επιτυχίας σε ένα σπορ απαιτούνται σαφέστατα περισσότερες ώρες προπόνησης, καλύτερη διατροφή και πολλά άλλα που αλλάζουν ουσιαστικά την καθημερινότητά του. Αν οι γονείς αλλά και το ίδιο το παιδί θεωρούν πως υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις καλό θα είναι να συμβουλευτούν πρώτα ένα αθλητικό ψυχολόγο ο οποίος θα μπορέσει να τους καθοδηγήσει και να τους προτείνει τρόπους έτσι ώστε η μετάβαση αυτή να γίνει με τον πιο ομαλό τρόπο και κυρίως χωρίς να τραυματίσει «εσωτερικά» το παιδί...
thes-academy