Η ένταξη στην αρχική ενδεκάδα και η ανάδειξη νέων ταλέντων από μια ομάδα, μπορεί να αποτελέσει μια ακόμα πετυχημένη και όμορφη ιστορία. Μια ιστορία που θα ακούγεται για χρόνια ανάμεσα στις τάξεις των φιλάθλων, ακόμα και της χώρας, αν πρόκειται για κάτι εξαιρετικό, δεν παύει όμως να μην μπορεί να καλύψει τις δεκάδες ιστορίες αποτυχίας που κανείς δεν πρόκειται να διηγηθεί.
Σύμφωνα με ψυχολόγους, πέρα από την προετοιμασία των αθλητών ώστε να γίνουν σωστοί επαγγελματίες, θα πρέπει τα παιδιά να προετοιμάζονται και για το ενδεχόμενο της αποτυχίας. Και αυτό γιατί στις ηλικίες της εφηβείας, ο χαρακτήρας των παιδιών ακόμα διαμορφώνεται, με αποτέλεσμα η ψυχική τους κατάσταση να είναι εύθραυστη και ευμετάβλητη. Η πίεση για την επιτυχία σε αρκετές περιπτώσεις είναι μεγάλη, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην μπορούν να την διαχειριστούν αν δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένα. Παράλληλα πηγάζει και ο φόβος της αποτυχίας, καθιστώντας απαραίτητη την ψυχολογική τόνωση των νέων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των παραπάνω αποτελεί η περίφημη ακαδημία ποδοσφαίρου της Barcelona, ″La Masia″. Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο του Sandro Mondeo για την ακαδημία των Καταλανών, ʺΠρόκειται για ένα παραμύθι που διαθέτει όμως δύο όψεις. Μπορεί να αποβεί πολύ σκληρό, γιατί αν για τους λίγους εκλεκτούς αποτελεί την είσοδο για μια μεγάλη ζωή γεμάτη πρωταθλήματα, για τους πολλούς και απορριπτέους θα αποτελεί απλά έναν ορθωμένο και σκληρό τοίχοʺ. Για αυτό το λόγο μάλιστα, πέρα από ποδοσφαιρική εκπαίδευση, η La Masia παρέχει στα μέλη της και έναν αυστηρό κύκλο σπουδών.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο διευθυντής της La Masia, Charles Folguera, τα παιδιά αποκτούν την μόρφωση που απαιτείται ώστε να έχουν την δυνατότητα να βρούν το δρόμο τους μέσα από κάποια άλλη επαγγελματική απασχόληση. Για αυτό το λόγο, η λεπτότητα της αρχικής προσέγγισης των παιδιών αποτελεί μια πολύ μεγάλη, ίσως και την μεγαλύτερη ανησυχία του φυτωρίου της Barcelona.
Τι γίνεται στην Ελλάδα;
Σε τι βαθμό ετοιμότητας είναι όμως τα δικά μας ποδοσφαιρικά ταλέντα; Ποια η ψυχολογική του υποστήριξη και πόσο έτοιμα είναι να διαχειριστούν τα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες μιας καριέρας στο ελληνικό ποδοσφαιρικό σύστημα;
Σίγουρα, από την στιγμή που δεν υπάρχουν βοηθητικά γήπεδα στις πρώτες ομάδες, δεν μπορούμε να απαιτούμε να παρέχεται σχολικό έργο από τις ακαδημίες, παράλληλα με το ποδοσφαιρικό. Όμως, υπάρχει μεγάλη διαφορά από την κορυφή του παγόβουνου μέχρι την βάση. Σε πολλά παιδιά δεν παρέχεται καμία απολύτως βοήθεια. Υπήρξαν περιπτώσεις παιδιών που αν και είχαν το ποδοσφαιρικό ταλέντο, διέθεταν τα σωματικά προσόντα και είχαν όρεξη για δουλειά, η αδυναμία τους να πειθαρχήσουν και να ακολουθήσουν το σφιχτό πρόγραμμα του πρωταθλητισμού, τα οδήγησε εκτός χώρου με την γνωστή ετικέτα του πρώην ταλέντου.
Άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα είναι τα γνωστά και της μόδας την τελευταία δεκαετία, 5×5. Δεκάδες ακαδημίες ξεφυτρώνουν στα γηπεδάκια, από φιλόδοξους νέους προπονητές οι οποίοι υπόσχονται να μάθουν στους νέους τα μυστικά της μπάλας. Με τί κριτήρια όμως λειτουργούν αυτές οι εγκαταστάσεις και ποιος ο έλεγχος; Εφόσον παρέχεται ένα είδος ποδοσφαιρικής εκπαίδευσης, δεν θα έπρεπε κανονικά να υπάρχει κάποια εποπτεία ή έστω συνεργασία με τις κατά τόπους ποδοσφαιρικές αρχές; Ποιος εκπαιδεύει και υποστηρίζει ψυχολογικά τα νέα αυτά παιδιά που αποτελούν τη βάση για το μέλλον;
Τα παραπάνω ερωτήματα αποτελούν ένα μέρος της αρχής που πρέπει να γίνει στον ελληνικό χώρο, ώστε να υπάρξει εξέλιξη. Οι άνθρωποι και η τεχνογνωσία υπάρχουν, το θέμα είναι η εφαρμογή τους.
Αναδημοσίευση από www.overlap.gr