Σε μέτρια επίπεδα απόδοσης κινήθηκαν οι δυο ομάδες στο γήπεδο του Αδένδρου...
Δόξα και Θερμαϊκός πάλεψαν στα ίσια για τη νίκη και την πρωτιά του ομίλου. Πριν το παιχνίδι η γηπεδούχος μετρούσε τρεις νίκες με 9 βαθμούς ενώ οι φιλοξενούμενοι του κου Μήτσα 7 βαθμούς.
Με πολλές απουσίες παρατάχθηκε η ομάδα της πόλης (Λαμπροθανάσης με πρόβλημα ση μέση, κ. α.) ενώ για την παράταξη του Αδαμίδη ο Χώρης ακόμα παραμένει εκτός για προληπτικούς λόγους (τραυματισμός στο κεφάλι από την πρεμιέρα).
Λιοντάρι στο κλουβί...
Στο πρώτο μέρος οι μονομαχίες στο κέντρο ήταν το κύριο χαρακτηριστικό, με τη Δόξα να προσπαθεί να αναπτυχθεί από τις πλευρές- καθώς το κέντρο ήταν "μποτιλιαρισμένο" και τον Θερμαϊκό να περιμένει υπομονετικά χωρίς εμφανείς προθέσεις για κόντρα επίθεση.
Κάποια μακρινά σουτ και μερικά στημένα (κόρνερ κυρίως και φάουλ μεταξύ κέντρου και περιοχών) ήταν οι ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν από τους παίκτες...
Το μηδέν στην άμυνα θα καθόριζε την έκβαση του αγώνα. Κλειστό ματς με ισάξιους και ικανούς αντιπάλους...
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου η εικόνα των δύο ομάδων άλλαξε κάπως, σε σχέση με τα πεπραγμένα του α΄ μέρους. Οι ομάδες επιθετικά ανοίχτηκαν ελαφρώς, με σκοπό το ένα και μοναδικό γκολ που ίσως έκρινε και τον αγώνα, καθώς οι άμυνες έδειχναν σταθερές και δύσκολα προσπελάσιμες...
Ένα δοκάρι για τους φιλοξενούμενος στα μέσα του ημιχρόνου και ένα λίγο αργότερα για τους γηπεδούχους τράνταξαν κάπως την ψυχολογία των θεατών οι οποίοι ζούσαν με αρκετή ένταση και αγωνία τον αγώνα αυτό...
Σκορ 0-0 και δoκάρια 1-1 λοιπόν...
Και επειδή όπως προαναφέρθηκε οι ομάδες πάλεψαν ισάξια για τη νίκη ισοπαλία είχαμε και σε έναν ακόμα τομέα...Στην προσπάθεια να κερδίσουν την εσχάτη των ποινών καθώς οι στιγμές όπου επιθετικοί πατούσαν περιοχή και τα χαφ καραδοκούσαν έξω από το ημικύκλιο ήταν λίγες...
Φωνές για πέναλτι από τον Θερμαϊκό σε μαρκάρισμα μέσα δεξιά στην περιοχή του Μπαγιώκα....
Ο Μανώλης που μάταια διαμαρτύρεται για καθυστέρηση...
Φωνές και από τη Δόξα για παράβαση εντός περιοχής από αριστερά...
1-1 και οι βουτιές...Άψογος ο ρέφερι που δε "μάσησε" από την κρισιμότητα του ματς...
Και εκεί που όλοι ξεφυσούσαν με τον Θερμαϊκό να δείχνει ικανός να κλέψει με κάποιο τρόπο το αποτέλεσμα και του Δοξαίους να δείχνουν αποπροσανατολισμένοι ήρθε η στιγμή που περιμέναμε υπομονετικά...
Να βρει δίχτυα το τόπι...
Δευτερόλεπτα μετά το γκολ...
Νίκας και Λέκκας Γ. βρέθηκαν με πάσες μετά από επέλαση του πρώτου και η παράλληλη του τελευταίου βρήκε τον Χαρινά ο οποίος δε δυσκολεύτηκε να γράψει το ένα και μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης και να στείλει τη Δόξα στον έβδομο ουρανό...
Kαι τον Θερμαϊκό πίσω στη Θεσσαλονίκη απογοητευμένο καθώς ήταν από εκείνα τα παιχνίδια όπου η μπίλια μπορούσε να καθίσει σε οποιοδήποτε χρώμα...Αλλά...ασπρόμαυροι και οι δύο με σίγουρο νικητή το άθλημα και μικρή κληρονομιά την ελπίδα για ποιοτικό και συναρπαστικό πρωτάθλημα...
Ο βρόμικος Χάρρυ
Ο καλός: Χαρινάς ο MVP όπως κρίθηκε κατόπιν εσωτερικής ψηφοφορίας της ομάδας...Όταν βάζεις γκολ σε τέτοια ματς...
Ο κακός: Ένας πολεμιστής δεν εγκαταλείπει τη μάχη παρά μόνο αν διατάξει ο Λοχαγός...Τί έγινε μέσα στα αποδυτήρια το ξέρει μόνο η ομάδα...Το θέμα είναι πως ο Μαυρίδης είχε πετάξει λευκή πετσέτα από νωρίς...
Κι ο άσχημος: Ο "αναρχικός" φίλος ο οποίος εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο..Ντροπή σου μεγάλε θα φωνάξουμε τον Μπόγια!!!
Καλή συνέχεια σε όλους...
Δημήτριος Ψωμάς