Παλιά παπούτσια, κρεμάστρες, βερνικωμένα ξύλα, που καίνε διάφοροι στο τζάκι τους είναι ότι χειρότερο για το εσωτερικό του σπιτιού και το περιβάλλον. Γιατί όταν καίγονται ξύλα περασμένα με λούστρο ή χρώμα, εκλύονται δηλητηριώδεις χημικές ουσίες, όπως η διοξίνη, που επιβαρύνουν την ανθρώπινη υγεία. Επικάθονται στους αγρούς, στο έδαφος και έτσι μπαίνουν στη διατροφική αλυσίδα.
Βασικός κανόνας λοιπόν είναι η καύση ανεπεξέργαστου ξύλου. Για το περιβάλλον μπορεί μάλιστα να έχει πλεονεκτήματα, αφού παράγεται η ίδια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που χρειάζεται να φιλτράρει ένα δέντρο για να αναπτυχθεί.
Ο επόμενος βασικός κανόνας είναι ο καλός εξαερισμός του τζακιού. Παλιά τζάκια διαθέτουν έναν μόνο σωλήνα εξαερισμού που δεν φτάνει. Το οξυγόνο για την πλήρη καύση είναι λιγότερο από όσο χρειάζεται, έτσι παράγονται μικροσωματίδια. Τα νεότερα τζάκια διαθέτουν πολλούς αγωγούς εξαερισμού και επιπλέον σύστημα φιλτραρίσματος. Το στεγνό ξύλο είναι το καλύτερο για την τέλεια καύση. Το υγρό μειώνει τη θερμική απόδοση και παράγει επιβλαβή αέρια. Ξυλεία με υγρασία άνω των 25% δεν επιτρέπεται να πωληθεί σε πολλές χώρες στην Ευρώπη. Ωστόσο αρκετοί παραβλέπουν τους κανόνες προστασίας της υγείας και προτιμούν ξύλο που αργεί να καεί.
Τα μικροσωματίδια εισχωρούν μέσω των πνευμόνων στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορούν να φτάσουν σε κάθε πλευρά του οργανισμού και να προκαλέσουν μολύνσεις. Αυτές οι μολύνσεις μπορεί να αποτελέσουν την αιτία αλλαγής στη ροή του. Το αίμα μπορεί να γίνει πιο πυκνό και να προκαλέσει έμφραγμα. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα μικροσωματίδια στην ατμόσφαιρα αυξάνουν τη θνησιμότητα.