Του Λεωνίδα Ανανιάδη
Ούτε λίγο ούτε πολύ 7 ανόδους έχει πανηγυρίσει στους εννέα συλλόγους που έχει εργαστεί ο Βορειοελλαδίτης τεχνικός, όσες δηλαδή και ο διάσημος για τον ίδιο λόγο στο Νησί Άγγλος συνάδελφος του.
Ο Αλέκος Βοσνιάδης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στους φιλάθλους του Απόλλωνα για τις προπονητικές του αρετές και το στυλ παιχνιδιού που εφαρμόζει. Είναι ο προπονητής που οδήγησε την Ελαφρά Ταξιαρχία μετά από 13 χρόνια εκεί που ιστορικά ανήκει και καλείται μεσοπρόθεσμα (ελπίζουμε) να το ξανακάνει. Ο 53χρονος τεχνικός όμως δεν έχει πετύχει άνοδο μόνο με την ομάδα μας το 2013, αλλά 7 συνολικά φορές με έξι διαφορετικούς συλλόγους!!!
Επίτευγμα αντίστοιχο δηλαδή του ελάχιστα γνωστού στην Ελλάδα Βρετανού Νιλ Γουόρνοκ, νυν προπονητή της Κρίσταλ Πάλας, που όπως και ο Βοσνιάδης έχει ανεβάσει ομάδες σε όλες τις βαθμίδες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου της χώρας του, από τη σημερινή Β’ Αγγλίας ως και την Πρέμιερ Λιγκ.
Η αρχή για τον Έλληνα τεχνικό έγινε από την ομάδα που πέρασε όλη σχεδόν την ποδοσφαιρική του καριέρα (1980-1996), τον Αχιλλέα Τριανδρίας. Αφού κρέμασε λοιπόν τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας της συμπρωτεύουσας και την κατέκτησε μαζί της το πρωτάθλημα της ΕΠΣ Μακεδονίας και την άνοδο στη Δ’ Εθνική το 1998. Πράγμα που επανέλαβε τρία χρόνια αργότερα με τον Ορφέα Σουρωτής. Και αν η ομάδα της Τριανδρίας έχει αγωνιστεί αρκετές φορές στη Δ’ Εθνική, αυτό συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία του Ορφέα.
Οι επιτυχίες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να αρχίσει να αποκτά καλό όνομα στην ποδοσφαιρική πιάτσα της Βόρειας Ελλάδας και το 2003 τον προσλαμβάνει η φιλόδοξη ομάδα του Πολύκαστρου, προκειμένου να την ανεβάσει στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής για πρώτη φορά μετά το 1988, πράγμα που καταφέρνει την επόμενη σεζόν. Σε Εορδαϊκό και Θερμαϊκό δεν θα καταφέρει κάτι ανάλογο και το 2008 θα μετακομίσει στην Επανομή και την τοπική Αναγέννηση που αγωνιζόταν στη Δ’ Εθνική κατηγορία. Το αποτέλεσμα; Δύο άνοδοι σε τρία χρόνια και η Επανομή στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου για πρώτη φορά μετά το 1982!
Κράτησε άνετα την Επανομή τον επόμενο χρόνο στη Φούτμπολ Λιγκ και το καλοκαίρι του 2012 έρχεται η πολυσυζητημένη άφιξη του στη Ριζούπολη με την αντικατάσταση του Μπλένταρ Κόλα. Αν και ελάχιστοι πίστευαν στην άνοδο κατάφερε δημιουργώντας ένα ομοιογενές και πειθαρχημένο σύνολο όχι μόνο να ανέβει, αλλά και να κατακτήσει και την κούπα του πρωταθλητή της κατηγορίας σε ένα πρωτάθλημα γκραν – γκινιόλ.
Η πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα εμπειρία του στη Σούπερ Λίγκα δεν πήγε όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε και στις 7 Οκτωβρίου θα αποχωρήσει από τον πάγκο του Απόλλωνα πληρώνοντας τα λάθη στο σχεδιασμό του καλοκαιριού. Στη συνέχεια θα πάρει τη θέση του Λουτσιάνο στη Νίκη Βόλου μετά την ήττα του προσφυγικού σωματείου της Μαγνησίας από την Ελαφρά Ταξιαρχία για το Κύπελλο Ελλάδας. Αν και η Νίκη ήταν αρκετά πίσω στη βαθμολογία ή τουλάχιστον δεν ήταν φαβορί ο Αλέκος έκανε και εκεί το θαύμα του, προσθέτοντας άλλη μια κούπα πρωταθλητή της Φούτμπολ Λιγκ στο παλμαρέ του, αν και ξεκίνησε τα πλέι – οφ με βαθμολογικό ντεζαβαντάζ!!! Η φιέστα στο Βόλο υπήρξε πανηγυρική, αφού οι «κυανόλευκοι» είχαν αγωνιστεί τελευταία φορά στη μεγάλη κατηγορία το μακρινό 1966.
Πολλοί πίστευαν ότι το… καλό θα τρίτωνε με την ΑΕΛ, αλλά μίλησε ο αθάνατος ελληνικός παραλογισμός και αποτέλεσε παρελθόν για την ομάδα πριν καν ακόμα ξεκινήσει το πρωτάθλημα εξαιτίας ενός ατυχούς αποτελέσματος στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό Βόλου.
Εν αντιθέσει με αρκετούς μαθητευόμενους μάγους που εξακολουθούν να εξαργυρώνουν την καριέρα που έκαναν ως ποδοσφαιριστές, τα κονέ που αποκτήσανε ή μια-δυο καλές σεζόν ως προπονητές, με διάφορα συμβόλαια σε ομάδες της Σούπερ Λιγκ και της Φούτμπολ Λιγκ, ο Βοσνιάδης κέρδισε με το σπαθί του και σκαλί – σκαλί την αναγνώριση του ώστε σήμερα να θεωρείται υπολογίσιμο όνομα στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το όνειρο της Σούπερ Λιγκ κράτησε γι αυτόν λίγες αγωνιστικές, αλλά ακόμα έχει πολλά προπονητικά χρόνια μπροστά του και αν συνεχίσει τη δουλειά που κάνει στα ίδια επίπεδα σίγουρα θα το ξαναζήσει. Εμείς απλά ελπίζουμε να υπάρξει υπομονή και πίστωση χρόνου, ώστε αυτό να γίνει και πάλι από τον πάγκο του Απόλλωνα, αν όχι το επόμενο φθινόπωρο το μεθεπόμενο. Έτσι κι αλλιώς φέτος τα πράγματα ήταν δύσκολα εξ αρχής…
http://planetapollon.gr/